Біз отбасымызбен ана тілінің қасиетін қастерлей білеміз. Кезінде атамыз тіліміздің құдыреті туралы үнемі айтып, балаларының құлағына құйып отырушы еді. Сол тәрбие әлі де жалғасып жатыр. Атамыз теледидар, күнделікті мерзімді ақпарат құралдарын өзі оқып, сосын бізге оқуға кеңес беретін. Сөз зергері болған атамыз балаларының да өз тілінде білім алғанын қалаушы еді.
Міне, сол кісінің аманатын орындап, Рамазан есімді шөбересін қазақ мектебіне апармақшымыз. Жақында ғана Сәуле әжеміздің дүниеден өтіп кеткені шаңырағымыз үшін аса ауыр қайғы болды. Әлі де еңсемізді тіктей алмай жатқан жайымыз бар.